Saygı Duruşu

Bu sezon futbolu bırakacakların anısına bu başlığa sahip bir yazı yazacaktım finallerden sonra. Bu yıl bir çok efsaneye veda edeceğiz zira, Kahn, Hakan Şükür, Serginho, Cafu...

Ama bu akşam, beni bütün bu isimlerden daha çok üzen bir haber aldım. Aceto, bloga kilit vurduğunu açıkladı. Yazarın ismini kendi söylemediğinden ben de söylemiyeceğim, artık bir sır olmasa da. Hem Galatasaray dergisinde hem de blogunda yazılarına son vermesiyle sadece beni değil, kendisini takip eden bir çok futbol severi üzse de artık geri dönmeyecektir sanırım.

Bu blogu kurarken amacımız sadece futbol yazmak değildi. Sporun tüm dallarından sanata, siyasetten teknolojiye kadar ilgilendiğimiz, uğraştığımız işleri yazacaktık. Şimdi bizim blogun kısa tarihçesini yazıp canınızı sıkmaya gerek yok.

Aceto Balsamico, günde en azından 3 kez "acaba yeni bir yazı var mı" diye baktığım bir siteydi. Sade ve güçlü bir dille yazılmış, futbolun görünmeyen kısımlarını gösteren bir site... Ama yazarın yaptığı işi sadece böyle tanımlamak, mükemmel bir blogdu demek, anlatmak için hiç de yeterli değil.

Aceto Balsamico ben dahil bir çok yazara ilham, cesaret ve yeni bir bakış açısı verdi. Onun sayesinde artık başka gözle bakar olduk futbola, aklımızdaki konuları daha rahat dile getirdik. Ve en önemlisi bu işin güzel yanının paylaşmak olduğunu öğrendik.

Sonuç olarak artık bitti işte, ülkedeki her güzel şey gibi o da bitirildi/küstürüldü. Umarım artık mutludur o iğrenç küfürleri eden. İlk defa fotografsız ve etiketsiz bir post atacağım. Belki bir gün geri döner de bu yazı derinliklerde kaybolur diye...

Teşekkürler Aceto...

Adını bile bilmediğin, yüzyüze tanışmadığın ama o blogun müdavimi sevgili dostun...

Bu yazıyı okuyan bunları da okudu.